Een Missie Van Iemand Anders Leven
Ik hoorde de regen keihard tegen de ramen tikken. Ik zat achter mijn schooltafel naar het schoolbord te kijken toen de geschiedenis juf (Jolanda) iets op het bord schreef met een wit krijtje.
Ik was een jaar of 15 en ik hoorde een pen vallen op de grond die mijn klasgenoot Jennifer per ongeluk liet vallen.
Ik hoorde geroezemoes en gefluister in de klas en ik hoorde mensen over de gang lopen, met hakken aan, terwijl de deur van het klaslokaal gewoon dicht was.
More...
Sharing is caring!
Wat een herrie in mijn hoofd
Pff, wat een herrie in mijn hoofd. Ik had moeite om mij te concentreren op wat ik moest doen. Ik las al voor de 5de keer hetzelfde stukje tekst maar ik had geen idee wat ik nou aan het lezen was. Overprikkeld.
HSP - Hooggevoelig
Achteraf bleek dit toe te schrijven aan mijn HSP zijn. High Sensitive Person, ook wel hooggevoelig genoemd. Dit wil zeggen dat ik de prikkels van buitenaf veel scherper waarneem.
Zoals het ruiken van, proeven, waarnemen en horen. Maar ook dat mijn intuïtie, ook wel je onderbuikgevoel genoemd, bij mij sterk ontwikkeld is. Destijds kon ik er mijn vinger niet op leggen.
Toen ik een jaar of 18 was realiseerde ik me dat er een les was die mijn ouders mij hebben geleerd: je moet werken voor je centen.
Ja, mijn ouders hebben dit overgenomen van hun ouders, je kan het ze niet kwalijk nemen dat zij dit zo doorgeven.
Naar andere luisteren
Natuurlijk luister je naar je ouders en kies je voor een opleiding die bij je past.
Althans, leuk streven.. maar ik wist totaal niet wat ik wilde en dit maakte mij dan ook super onzeker.
Uiteindelijk heb ik voor de opleiding Toerisme gekozen. Het was een leuke opleiding destijds.
Toch zelf een keuze gemaakt!
Tijdens mijn opleiding heb ik mijn twee stages gedaan in het buitenland. Eén daarvan was voor Club Med in Frankrijk en de andere als reisleidster op Kreta voor Jiba Vakanties.
Ook in die tussenjaren heb ik nog wat seizoenen mogen werken in Griekenland en de winters overbrugde ik als ski- en snowboardlerares in Oostenrijk, waar ik eigenlijk niet weg te slaan was. Ik hield van die vrijheid!
Op mijn 25ste besloot ik een wereldreis te maken: een jaar naar Australië.
Vervolgens plakte ik daar Nieuw Zeeland, Fiji en Azië aan vast. Loved it!
Vrijheid, blijheid!
Even terug naar de realiteit...
De realiteit keek me recht aan ik terugkwam op 15 maart 2012 op Schiphol, waar als verrassing mijn hele familie mij (terug) verwelkomde. Er moest weer geld op de plank komen.
Dus ging ik op zoek gegaan naar werk en binnen een korte tijd mocht ik als ‘business counselor’ aan de slag.
Zakenreizen verwerken. OMG, waar was ik aan begonnen? Weg vrijheid! 40 uur vastgeketend aan een bureau.
Oef.. signalen!
Mijn lichaam gaf me heel veel signalen. Ik voelde mij niet lekker, zat niet goed in mijn vel en mijn hele lijf deed zeer. Ik was het in-de-pas-lopen al weer zat na dik een jaar daar te hebben gewerkt.
Maar, pokerface op en doorbijten, ondanks dat het mij lichamelijk sloopte. Er moest geld verdient worden. Werken zal je, het hoort er nu eenmaal bij, het is niet altijd leuk om te werken? Ja, het zal dan wel.
Nou, ik heb het geweten. In 2015. Ik had geen rem meer en ik ging altijd maar door. Ik leefde gewoon totaal een missie van iemand anders en deed dingen die mij geld opleverde maar mij totaal niet gelukkig maakte.
Toen gebeurde het…
Automatische piloot
Na een dag op kantoor stapte ik op de trein om naar huis te gaan.
Don’t ask me HOW! Volledig op de automatische piloot stapte ik de trein in: dit leek de goede. Aangekomen op het station was ik mijn fiets kwijt.
Ik raakte in paniek! Mijn ogen waren al vochtig en gelukkig: daar stond ze, mijn fiets!
Mijn lijf was te moe om te fietsen en ik fietste dan ook ontzettend traag.
Waterval aan tranen
Onderweg rolde de tranen over mijn wangen en moest gewoon stoppen omdat ik niks meer zag, het was echt niet veilig om verder te fietsen.
Dat gevoel dat ik toen had, ik ben nog nooit zo blij geweest om thuis te zijn. Mijn moeder zou nog komen en die wist nog HE-LE-MAAL van niks.
Toen ik net mijn tranen had gedroogd, hoorde ik de sleutel in het slot van de voordeur en mijn moeder kwam vrolijk binnen.
Ik had geen sprankeling meer in mijn ogen. Mijn moeder gaf me een knuffel en ik kan je vertellen dat ik zo blij was dat ik in de armen van mijn moeder belandde. Ik werd slap en viel in haar armen gewoon flauw…
Patronen doorbreken
Het werd tijd voor een nieuwe batterij! Het was genoeg geweest! Ik was er klaar mee!
De keuze om voor je zelf te kiezen kan soms zo confronterend zijn. Keihard!
Ik heb een jaar in een burn-out en depressie gezeten. Ik was zo op, ik ben mijn huis niet meer uit geweest voor zeker 3 maanden.
Maar de enige die dit patroon kon doorbreken was: IK.
Dit ben ik gaan doen.
Eerst herstellen dat was regel nummer één. Zonder kracht kun je niets bereiken.
Ik ben toen van alles gaan doen om uit die negatieve spiraal te komen.
Kies altijd voor jezelf
Eén van de wijze lessen die ik hiervan heb geleerd is: kies voor jezelf! Leef zoals jij het wil. Leef je beste leven en leef je eigen leven.
De enige die dit kan doen ben je zelf. Niemand anders. Ja, mensen om je heen beïnvloeden zeker wel enigszins jouw leefpatroon. Maar de keuzes van succes, bepaal JIJ.
Na 6 maanden thuis kreeg ik weer een beetje mijn creativiteit en energie terug. Hierdoor kreeg ik het idee om mijn hobby uit te breiden en een eigen bedrijf op te starten.
Dat alleen was al een vooruitgang voor mij, omdat ik mezelf altijd moet triggeren met nieuwe uitdagingen.
Lees hier: Je wordt alle kanten op geduwd, verzet en getrokken
Balletje ging rollen...
Vanuit daar is mijn balletje gaan rollen. Ik had een andere mindset, ik ontmoette andere mensen. Ik zag andere deuren open gaan die ik altijd verwoord als een ballenbak.
Zoveel gekleurde ballen, en al die ballen moet (en mag) ik nog op kleur sorteren.k nog op kleur moet sorteren.
Dat was wel even wat anders dan witte/grijze en zwarte ballen die zo op elkaar leken en waar ik totaal geen zin in had om te gaan sorteren.
Eigen baas en eigen keuzes!
De conclusie van dit verhaal is dat ik voorheen de missie van iemand leefde, het leven van een ander leidde.
Nu mag ik absoluut voor mezelf kiezen en dat is ook de reden dat ik een hele grote stap heb gemaakt, met zwetende handjes en knikkende knieën - kan ik je zeggen-, om ondernemer te worden.
Eigen baas, eigen keuzes, doen wat jij het leukste vind en doen wat je gelukkig maakt.
Nu straal en schitter ik weer! 😉
Don't dream your life,
but live
your dream!
En, wat vond je van dit artikel? Laat een reactie achter onder deze post!
Sharing is Caring 🙂
Liefs, Mariska